lise yılları

bittikten sonra değeri anlaşılan yıllardır.

son senemi saymazsak muh-te-şem derim. ama diyemiyorum.

yurttaki ortamı hala arıyorum ben mesela ... ah ahh

yaşanılan onca şeye rağmen güzel hatırlanan nadide zamanlardır :)

hakiki dostlukların kazanılacağı yıllar.en yakınlarım lise arkadaşlarım hala.

özledim. çok garip ama sabah sadece okula gitmek için erken uyanmayı bile özledim. boş beleş geçinmeyi özledim. meslek lisesi mezunuyum,staj zamanlarımı,hastalarımı özledim,hiç ummazdım ama hastane yemeklerini bile özledim

isyan ede ede sabahın köründe kalkıp okula gittiğimiz yıllar. derste uyumalar hocaları çıldırtmalar. ki okulun en deli dolu sınıfıydık 4 yıl boyunca. müthişti hiç unutulmayacak yığınla anı bıraktı hayatımda (not: lise arkadaşlarıyla aynı ünide okumak. tonla yapılacak delilik garantisi veriyoruz. bekle bizi omü)

diğerleri gibi çok özledim, tekrar o günlere dönsem demiyeceğim çünkü hiç sevmiyorum lise yıllarını. egoist öğretmenler vardı başımızda. okul yönetimi ve yönetmelikleri bildiğin çoban-koyun ilişkisi gibiydi. o güne dair tek özlem duyduğum çalışmam. tembel olmak yerine çalışmayı aşılıyordu az da olsa. lise yıllarının amına koyim, hayatımı çaldı. birçok öğrenciyi içine kapanık yaptı. bkz: ben:(

şu an üniversite ikideyim ve degerini şimdi anlıyorum.gerçek dostlukların elde edileceği üniversitedeki gibi çıkar ilişkisine dayanmayan arkadaşlıklaedır.

lisedeyken bitmesini hemen istedigimiz üniversitedeyken özlediğimiz zamanlar

ilk seneden 9 zayıfla sınıfta kaldım. hocaların dedikleri her şeyi sorgulardım ama aptaldım da. nerede uç tip varsa ailesinin itelediği, eve getirirdim. ailem için zordum. ama eğlenceliydim okuldakiler için de, öğrenciler tarafından her zaman önemliydim. bak bunu anlatmak istedim şu an. bir gün okul başkanı seçilecek dediler, katılmak isteyenler isimlerini yazdırdı. sonra propagandalar başladı, dümmmmdüz söylemler, klasik vaatler, içimiz şişti günlerce. seçimden bir önceki gün durunnnn deyip adaylığımı koydum. seçim günü kürsüde okula karşı konuşma yapılacaktı. bunu sıraya girdiğimde öğrenmiştim, birazdan sahneye çıkacağım diye. konuşma metnim yok, bir şey yok, rakipler genel seçime girer gibi hazırlanmış ama ben tırtım. ama önemsemedim, özgüven toroslarda o zamanlar. en son ben çıktım kürsüye, aldım mikrofonu bütün okula baktım. insanlar o iç sıkan metin konuşmalarından zaten bunalmış. herkese şöyle bir bakıp kahkaha patlattım ama öyle böyle değil. oradan bakınca insanlar çok komik oluyor. yönetilmek istiyolar çok acı, ağzına bakıyolar. “size hiçbir şey vaat etmiyorum, devlet okulu burası ne vaat edicem ki paramız mı var?” dedim. “ama en azından eğlendiricem ben sizi, bana güveniyor musunuz?” dedim hüloğğğ dediler. hocalar ve rakiplerin yüzü mosmor oldu ama üzülmedim. %60 civarı bir oyla seçimi kazandım. teneffüslerde bilmem kaç metrelik ağacın tepesine tırmanır sigara içerdim burayı anlattım aslında zamanında işte başkanlık süremde yaptığım tek icraat öğrenci arkadaşlarıma bu konuda rehber olmaktı. ağacı kırdılar sonra. o gün bugündür siyasete uzağım. benden olmazmış. kültürel organizasyonlar da düzenledim şimdi yalan yok ama kimse gelmedi işte çünkü pardon da hayalet sevgilim dinliyorsun ne hamlet'i?

tartışmasız 200yıl bile yaşasam hayatımın en güzel 5 yılı. ben ben yapan mükemmel mabed

en güzel yıllar ilk gün gittim her taraf sakallı meslek lisesi zaten aq erkek her taraf ikinci yıl ticaret mesleğe kaçtım aq

2012 mezunuyum hayattaki şansızlığımı lisede yaşadım meslek lisesi makina bölümü okudum sınıfta 2 kız var ikisinede kız demeye bin şahit isterdi zaten 13 erkeğiz. okulda ise yaklaşık beşyüz kız vardı resmen lise yılımı varlık içinde yokluk olarak yaşadım

21 kişi dönerciyi kapattığımız günler vardı be,nerden nereye.

gerçek dostlukların, samimiyetin belki de ilk aşkın oluştuğu yıllardır. kişi ne zaman dönüp o yıllarına baksa içinde özlem oluşur. eğer olusmuyorsa bu kişinin asosyal ve inek bir insan olduğunu gösterir. :')

ilk 3 yıl basketbol takımında gır gır şamata bol daşşak muhabbeti. dersten çıkıp antremana gidiyoz biz diye tüm takım çıkıp tüm gün basket oynardık. bazen canımız sıkılır net kafeye giderdik. uni sınavına daha çok var derdik. ama 2. defa giricem hayat işte hızlı geçiyor.

en bok zamanlardı geçti gitti vesselam..

lise yıllarını çok özlüyorum biraz deli dolu ,biraz ergen , harika bi dört yıl bitti. özgürduk hayat kaygimiz yoktu .

benimki bok gibiydi amk ilk 1.5 yıl imam hatipte okudum aile zoruyla sınıfta kaldım meslek lisesine geçtim ordada sınıfta kaldım şuan açıktan devam ediyorum bilişim teknolojileri 3.sınıf lütfen dua edin bitsin artık ya

güzel ve keyifli çok zamanım geçti lisede. ama en boş zamanlarım da bu yıllarda geçti. dersleri zar zor geçmek bir yana sosyal ve kültürel olarak herhangi bir faaliyete girişmedim bile. doğru düzgün kitap okumuşluğum yoktur. serseri gibi top peşinde koştuk hep. top oynamayı da beceremezdim. iki üç arkadaşıma takla attırmışlığım, bi tanesini de düşürüp pantolonunu yırtmışlığım vardır. velhasıl kelam lisede okurken dünyadan haberim yok imiş. bunun boşluğunu hala çekerim. belki o dört yılı biraz dolu geçirebilseydim çok farklı bir insan olabilirdim.

deli gibi kitap okuyup her yaramazlığı yapıp kütüphaneden çıkıp kavgaya gittiğim yıllar . çok özledim hem de :(

özlemekten öldüğüm yılaaaaarrr allahııım

bi kaç ufak anı dışındatamamen hatırlamak istemediğim yıllar. resmen boşa gitti. zarar

son kez çocuk olabildiğimiz yer. sonrasında işler b*ka sarıyor.

güzel,keyifli,kavgalı,ağlamalı,gülmeli koca 4 sene..

niçin özlediğimi kendim de anlayamadığım yıllar. çok çok kötü zamanlar geçirdim aslında, herkesi ve her şeyi sildiğim zamanlardı ama ne biliyim.. okula giderken yol üstünden poğaça almayı bile özledim, tuhaf.

ne kadar kesin konuşmayı sevmesem de. asla aa asla ve asla ve hatta alsa katiyen özleneyeceğim anmayacağım konuşurken içimin burkulmasına sebep olacak yıllardır. asla hatırlamak istemiyorum. nolurdu lan orusbu çocukları azıcık yanaşma ma izin verseydiniz insan yemiyoz sonuçta. affetmeyeceğim.

en güzel yıllarımmış meğer şimdi ise evde kıyıya vurmuş fok balığı gibi yatıyorum kalkıp ders çalışmam gerekirken

hiç özlemediğim bir daha asla geri gelmesini istemediğim nefretle dönüp baktığım iğrenç gençliğimi yoktan yere çürüten yıllar

hayır ağlamıyorum gözüme 4 yıl kaçtı

bi fizik hocamız vardı sağolsun çok iyi bir insandı ama maalesef anlattıklarından hiçbir şey anlamazdım. zaten "ben anlatırım dinleyen dinler, dinlemeyene zorla dinlettiremem" derdi hep. bir gün yine hiçbir şey anlamadığım için dinlemiyordum dersi. hocamız da bize: "arkadaşlar şimdi burda beni dinlemiyorsunuz ama mezuna kalıp dershanelere tonlarca para verip, hoca bir şeyler söylese de dinlesek diye hocaların ağzının içine bakacaksınız" demişti mezuna kalmıştım ve dershaneye yazılmıştım hazırlık için. bir iki ay sonra dershanede bizim fizik hocasıyla göz göze geldim, kalakaldım tabi. ama adımı falan hiç bilmez. bana baktı ve dedi ki: "dünya ne kadar küçükmüş değil mi?"

evet eğlenceli anlar da oldu ama yeni ortamlara girenlerin hayatsız gibi liseye bu anılara bu kadar bağlanmasına anlam veremiyorum sürekli liseyi ziyarete gitmeleri olsun,eski anılarını aşırı aşırı derecede yazmaları olsun

Hayatımın en güzel zamanlarıymış. Çok arkadaşım oldu liseden sonra da onlarla da güldüm, eğlendim ama lisedeki gibi değil. Bi daha oku deseler bırakırım üniversiteyi falan giderim vallahi..

6 kişiydik tam bir mahalle mektebinde okuyorduk. Şimdi biz orospu çocuğuyduk karikatürüne bağlamayacağım. üniversiteye hepimiz farklı yıllarda farklı şehirlere gittik. Bu durumda da birbirimizden ayrılmadık. 2.5 sene önce döndüğümüzde bir tanesiyle beraber bir kafe açtık. Yok paramızla. Diğerleri de destek oldu sağ olsunlar maddi manevi. Açtıktan 7 ay sonra yan dükkanı da aldık. Bir sene sonra 240 metrekare depo tuttuk. 1.5 sene sonra 2. Dükkanı açtık. Diğer arkadaşlardan biriyle. Şimdi pandemi sürecinin zorluğunu yaşıyoruz boşluktayız biraz. Ama her şey eskisi gibi yoluna girecek. Biz hiç ayrılmadık lise arkadaşlarımızla ayrılamayız da. En samimi arkadaşlıkların temelinin atıldığı yıllar.

Zamanında insan düşünüyor ulan ne eğleniyoruz be falan diye ama o işler keşke öyle olsa....Şimdi aklı selim düşünüyorum da harbiden değmezmiş.Kardeş kardeş dedik kiminle aynı sofradan yediysek bize düşman oldu.Bir ilişkimiz oldu zaten iflahımız neyse...Zaten ondan sonrada toparlanamadık.Akışına bıraktım diyorum ama başı boş yaprak gibi sağa sola mı savruluyorum tam da emin değilim

Ben bunu 2010 da yapıyordum. O zamandan bu zamana gelişim göstermemiş olmak sevindirdi. Duuut Duut Dut DuDuDuut

Siktirname almakla teşekkür belgesi almak arasında koşturmak

Lisede bi arkadaş grubumuz vardı 4 kişilik . Hala aynı samimiyetle görüşürüz, tabi evlenen oldu çocuğu olan oldu artık enişteler ve yeğenler de grubumuza dahil hatta annelerimiz, kardeşlerimiz falan bile.Tabi üstünden fazlaca zaman geçtiği için baya yıllara dayanan bi dostluk oldu artık :) ara ara hatırlarız lise zamanlarını, o zamanlarda gittiğimiz yerlere gider o zamanlarda en çok yediğimiz şeyleri yer o zamanın popüler müziklerini dinleriz. Eski günleri konuşuruz aa o napmış aa bu nerde çalışıyormuş falan. Güzel zamanlardı be

Güzeldi ama bi' daha olmasın.

şimdi elimizde m ve f kız ve y'de erkek olmak üzere 3 adet insan var. m ve f yakın arkadaş. m lise 2'de nakil geliyor bizim liseye. m ve y sonrasında sevgili oluyor. f de bu bütün olan bitenlere şahit. sonra m ve y ayrılıyor. ne kadar süredir beraberler bilmiyorum ama sonrasında f ve y sevgili oluyor. uzzun bir süre hem de. nasıl mideniz kaldırıyor amk? şimdi de y'nin f'ye evlilik teklifi ettiği hikayeyi gördüm. helal olsun ne diyeyim.

Her ne kadar lise kisminda lanet etmis olsamda o yillar cok degerliymis aslında cok sonradan anladim. Özlüyorum o donemi.

arkadaşlarım dışında hiç mi hiç özlemiyorum. sevdiğim hocalar vardı, onları da özlemiyorum. öyle bir 4 seneydi.

ne kadar güzel zamanlardı ya. o zaman edindiğim arkadaşlarımın yeri bende çok ayrıdır. pişmanlık olmadan yeri geldi güldük yeri geldi ağladık ve çok güzel anılar biriktirdik

Lisede bir tarih hocam vardı genellikle bütün hocalarımla samimiydim konuşur ederdik ama bu daha da samimi bir hocamdı çok yakın arkadaşımla bana bu günleri siz çok arayacaksınız ve zamanın nasıl geçtiğini anlamayacaksınız demişti ve birebir de gerçekleşti şu anda arkadaşımla hep o sözü hatırlarız.Ama belki de hayatın en güzel yıllarıdır iyi bir lise ve arkadaş ortamı olursa daha da güzel olur.Şahsen ben o konuda şanslı olan taraftanım lise ortamım ve okulum çok güzeldi yani en azından varoşluk çok az seviyedeydi ve en sağlam,hala devam eden dostluklarımı da o günlerde kurdum.Yaşadığımız anılar,makara geçen günler bir başka bir evrende gibiydik ya :) hala liseden beri devam eden çok samimi olduğum arkadaşımla o günlerden konuştup güleriz ve duygulanırız ne günlerdi be diye.

En çok özlediğim zamanlarımdan birisidir. İyisiyle kötüsüyle dolu dolu geçti. Bütün anlarımı çok özlüyorum. Şu an görüşmediğim birsürü arkadaşım oldu, birkaçıyla görüşürüm. Ama iyi ki de hepsini tanımışım, hepsi bana çok şey kattı. Kimi büyük tecrübeler edindirdi bana, kimi çok şanslı hissettirdi, kimi arkadaştan öte kardeşim oldu. Hepsine burdan teşekkür ediyorum. İlk aşkım lisedeyken oldu mesela, lise boyunca hep o oldu da, orası ayrı konu. Okulda gizlice sigara içerdik, öğlen aralarında dışarı çıkmak yasaktı tellerden atlardık, gizlice telefon kullanırdık. İllegal işler yani anlarsınız ya. rfjkhfjkfjnjck Öğretmenlerimi çok severdim, bir o kadar da kızdırırdım. Hala çoğunu ziyaret ederim. Örnek aldığım, hayran olduğum öğretmenlerim. Çok samimiydi, çirkefler de çoktu ama doğaldı. Öğretmenlermiz bu günler çabuk geçer, çok arasınız derlerdi de gülerdik. Çok özlüyorum çooookk.